احیای زایندهرود نیازمند مشارکت مردمی است/ وجود اقوام مختلف در اصفهان مایه افتخار است
دبیر اجرایی نظام صنفی کشاورزی استان اصفهان گفت: احیای زایندهرود نیازمند مشارکت مردمی است زیرا این مشکل از درون استان باید رفع شود.
به گزارش پایگاه خبری کسب فردا – اسفندیار امینی عصر روز گذشته- سه شنبه ۱۸ مهرماه- در گردهمایی مردمی روز نکوداشت زایندهرود در کنار پل خواجو، اظهارکرد: اصفهان را باید به خاطر کشور حفظ کرد زیرا این استان ستون امنیت ایران است و در تمام مقاطع تاریخی نقش اول خود را نشان داده است.
وی با اشاره به مشارکت بالای کشاورزان غرب و شرق حوضه زایندهرود در همه عرصههای انقلاب، افزود: ما کشاورزان اصفهان به دولتمردان اعلام میکنیم که حاضریم تمام ظرفیت خود برای حل مشکلات کشور در اختیار نظام جمهوری اسلامی قرار دهیم و در این راستا دست برادران خورستانی، چهارمحالی ، یزدی و …را میفشاریم.
این فعال صنف کشاوززی، افزود: زمانی که سخن از احیای زایندهرود میگوییم عدهای اصفهان را متهم به جهتگیری قومیتی میکنند در حالی که این سخنان بیمعناست و سالهاست که مردم این شهر میلیونها مهاجر را بر روی چشم خود جای دادهاند.
امینی با بیان اینکه به وجود اقوام مختلف در اصفهان افتخار میکنیم، اضافهکرد: تمام کسانی که سالهای گذشته به دلیل مهاجرت ساکن اصفهان شده و در این شهر زادو ولد کردهاند، شهروند اصفهانی و ایرانی محسوب میشوند.
وی تاکیدکرد: میخواهیم زایندهرود را زنده کنیم، برای برای بازگرداندن تمام خوبیها، اما اعلام میکنم که تمام کسانی که قصد دارند بحث احیای این رودخانه را قومیتی کرده و یا از نتیجه تلاشهای کشاورزان به منافع سیاسی برسند در این آرزوی خود قطعا ناکام میمانند.
چهل سال قبل ندای خشکی سر داده شد!
این مسئول صنفی در بخش دیگری از سخنان خود وقایع رخ داده در خشکی زایندهرود و پیگیریهای انجام شده را شامل پنج مرحله دانست و گفت: اعتقاد دارم که ندای خشکی این رودخانه بیش از چهل سال قبل سر داده شد هرچند آنرا به درستی نشنیدیم.
امینی تصریح کرد: در سال ۱۳۴۹ سد زایندهرود ساخته و سپس سه سال بعد یعنی در سال ۱۳۵۲ آبگیری شد که بعد از آن دو روستای ” شاخ میان و شاخ کنار” در آخر دست زاینده رود دچار کم آبی شده و سپس سکنه آن مهاجرت کردند و این خشکی به تدریج تا کنار پلهای تاریخی درون شهر رسید آنگاه همه ما خشک شدن رودخانه را باور کردیم.
وی تاکیدکرد: در سال ۱۳۷۱ که آب فراوانی در رودخانه موج میزد، دکتر بصیری عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان اعلام کرد با روند فعلی توسعه، زایندهرود خواهد خشکید اما متاسفانه کاریکاتور این شخصیت علمی در روزنامهها چاپ شده و سخنان ایشان را جدی نگرفتند!!
مدیر عامل کانون خبرگان کشاورزی استان اصفهان، با اشاره به نخستین خشکی زایندهرود در سال ۱۳۸۷ – گفت: این مرحله اول مشکلات زندهرود بود که کارشناسان و عقلای شهر وقوع آن را از چند سال قبل پیش بینی میکردند.
امینی ادامه داد: مرحله دومی که پشت سرگذاشتیم یافتن دلیل خشکی رودخاته بود، که افراد زیادی میخواستند آنرا به خشکسالی ربط دهند ولی واقعیت اینگونه نیست.
وی افزود: اقلیم مرکز کشور آب و هوا خاص و نوسان بارندگی خود را دارد، پس اگر سالی ۱۰ درصد بالاتر یا پایینتر از میزان متوسط بارندگی شود یک امر طبیعی است و نمیتواند دلیل خشکی رودخانه باشد هرچند این موضوع را سالها طول کشید تا متوجه شدیم.
دبیر اجرایی نظام صنفی کشاورزی استان، ادامهداد: در هجدهمین جلسه شورای عالی آب مشخص شد که وزارت نیرو ۳۸۴ میلیون مترمکعب آب در حوضه زندهرود در اختیار داشته است اما یک هزار و ۲۹۱ میلیون متر مکعب آنرا فروخته است!! و با توجه به کسری این رقم دلیل خشکی زایندهرود مشخص شد.
تصویب کاهش مصرف برای همه بهرهبرداران
امینی افزود: در مرحله سوم برنامهریزی برای احیای رودخانه بود و کارشناسان دانشگاهی، مسئولان استانی، صنف کشاورزان و … تصمیمهای زیادی گرفتند که به ساماندهی رودخانه، بازیافت پساب، کاهش مصارف کشاورزی، شرب ، صنعت و ….میتوان اشاره کرد.
وی اضافهکرد: تکمیل طرحهای مصوب تامین آب برای رودخانه ، نصب کنتورهای حجمی بر روی چاه و … نیز از موارد دیگر این تصمیمات است.
این فعال صنف کشاورزی، اظهارکرد: در مرحله چهارم قصد بر این شد که این برنامهها را در مراجعی قانونی به ثبت برسانیم، که در همین راستا در جلسات ۱۰ – ۱۳ و ۲۴ شورای عالی آب و نیز جلسه ۵۱۰ شورای عالی امنیت ملی و همچنین ۱۱ جلسه شورای هماهنگی زایندهرود و …. اجرای برنامههای فوق تصویب شد.
برای انجام هرکاری نباید از دولت کمک بخواهیم
امینی، تصریحکرد: مرحله پنجم اجرای مصوبات است اما اعتقاد دارم این کار نیازمند مشارکت عمومی است و ما مردم اصفهان قرار نیست برای اجرای هر کاری از دولت کمک بخواهیم، همانطور که پدرانمان نیز این چنین نمیکردند به بیان بهتر تمام جامعه شهری، صنایع بهرهبردار از آب رودخانه، شهردای ، شورایشهر و…. باید در احیای رودخانه مشارکت کنند.
وی با بیان اینکه مشارکت مردمی درمدیریت رودخانه سابقه تاریخی دارد، تاکیدکرد: در ۱۱ مهرماه ۱۳۰۱ مجلس شورای ملی طرح الحاق آب از کوهرنگ به حوضه زانیدهرود را تصویبکرد و مبلغ تعین شده برای اجرای آن نیز حدود ۳۰۰ هزار تومان بود ولی به دلیل اینکه دولت این رقم را نداشت پول آن را از کشاورزان حقابهدار رودخانه گرفتند.
دبیر اجرایی نظام صنفی کشاورزی استان اصفهان، افزود: توصیه من به مردم این است که وضعیت رودخانه از بیرون این استان درست نمیشود بلکه باید خودمان از درون عمل کنیم.
امینی گفت: روسای جمهور هر کدام به نوعی وعده احیای رودخانه را دادهاند و حتی در سال ۱۳۹۲ مصوب شد که آب طبیعی زاینده رود و تونل اول کوهرنگ، حقابه کشاورزان، محیط زیسترودخانه و تالاب گاوخونی است.
وی در خاتمه یادآوریکرد: البته نمیدانیم با وجود این مصوبه چرا هر سال برای گرفتن حقابه برای کشت محصول دچار مشکل هستیم!!؟؟